Popularnie znany jako Krypta na końcu świataThe Globalna Izba Nasion w Svalbardzie Znajduje się na górze w norweskim archipelagu Svalbard, w Arktyce. To, co czyni go tak wyjątkowym, to fakt, że jest ukryty na głębokości około 120 metrów i został zaprojektowany tak, aby wytrzymać katastrofalne scenariusze, zarówno naturalne, jak i spowodowane przez człowieka, takie jak eksplozje nuklearne, erupcje wulkanów i trzęsienia ziemi. Celem tego ambitnego projektu jest zachowanie różnorodności biologicznej upraw i zapewnienie światowego bezpieczeństwa żywnościowego na wypadek katastrofy.
Dlaczego zbudowali tę Kryptę?
Kryptę na końcu świata zbudowano z jasnym celem: zapewnić ochronę niezbędnych nasion dla ludzkości na wypadek globalnej katastrofy. Od jego inauguracji w 2008 roku przechowywano 860.000 4.000 próbek ponad 231 gatunków nasion z XNUMX krajów. Projekt ma na celu ochronę najważniejszych upraw spożywczych i różnorodności biologicznej roślin, zapewniając ludzkości możliwość uzupełnienia plonów w postapokaliptycznej przyszłości.
Skarbiec ten nie jest zwykłym bankiem nasion; Jego instalacja jest przedsięwzięciem globalnym, w które zaangażowanych jest wiele krajów i organizacji międzynarodowych. Ostatnim krajem, który wysłał nasiona, był Japonia, która motywowana niszczycielskimi skutkami trzęsienia ziemi i tsunami w 2011 r. zdecydowała się dostarczyć próbki jęczmienia w obliczu rosnących obaw o długoterminowe bezpieczeństwo swoich upraw.
Zasada działania skarbca jest prosta, ale kluczowa: każdy uczestniczący kraj deponuje w nim kopie własnych nasion jako kopię zapasową na wypadek, gdyby ich lokalne banki nasion zostały zagrożone przez kryzysy lub katastrofy. System ten gwarantuje długoterminową konserwację, gdyż nasiona przechowywane są w temperaturze -18 stopni Celsjusza, co zapewnia ich żywotność przez wieki.
Utworzenie i finansowanie Krypty
Projekt był finansowany przez rząd Norwegii przy początkowym koszcie około 9 milionów dolarów. Ma wsparcie Globalny fundusz na rzecz różnorodności upraw, organizacji działającej na rzecz ochrony różnorodności biologicznej upraw. Wsparcie finansowe takich podmiotów jak Fundacja Billa i Melindy Gatesów było kluczowe dla rozwoju i utrzymania tego projektu, który jest największe repozytorium nasion na świecie. Skarbiec może pomieścić do 4.5 miliona próbek nasion.
Wyjątkowa jest także konstrukcja sklepienia. Wybrano Svalbard, ponieważ jego położenie, 130 metrów nad poziomem morza, w regionie wiecznej zmarzliny, zapewnia naturalnie zimne środowisko, które przyczynia się do zachowania nasion, nawet w przypadku awarii mechanicznego układu chłodzenia. Dodatkowo komora jest wykuta w górze z litej skały, chroniąc ją przed klęskami żywiołowymi, takimi jak erupcje wulkanów i trzęsienia ziemi.
Geneza i znaczenie banków nasion
Banki nasion nie są czymś nowym; wszystkie kraje na świecie mają swoje własne lokalne banki w którym przechowują próbki nasion w celu ich zabezpieczenia na wypadek zniszczenia przez szkodniki, choroby lub klęski żywiołowe. Jednakże Skarbiec na krańcu świata jest wyjątkowy, ponieważ stanowi centrum globalnego systemu banku nasion.
Głównym celem tych banków jest zachowanie różnorodność genetyczna roślin uprawnych. Zmienność genetyczna jest niezbędna, aby zapewnić odporność rolnictwa na nowe choroby lub ekstremalne zmiany klimatyczne. W wielu przypadkach starożytne odmiany roślin uprawnych mają naturalną odporność na szkodniki i niekorzystne warunki atmosferyczne, której nie posiadają współczesne gatunki.
Otwarcie pierwsze: sprawa Syrii
Pierwsze wycofanie nasion miało miejsce w 2015 r., kiedy urzędnicy z Międzynarodowe Centrum Badań Rolniczych na Terenach Suchych (ICARDA) w Syrii zwróciła się o dostęp do 116.000 XNUMX próbek nasion ze względu na Wojna domowa w Syrii. Było to pierwsze wydarzenie, podczas którego konieczne było faktyczne wykorzystanie przechowywanych nasion, co pokazało wartość skarbca jako istotnego zasobu dla ludzkości.
Wojna w Syrii była katastrofą spowodowaną przez człowieka, która spowodowała utratę wielu lokalnych odmian ważnych upraw. Na szczęście dzięki skarbcowi udało się uzupełnić te odmiany w innych krajach, a po ustabilizowaniu się sytuacji zwrócić je do Syrii.
Krypta na końcu świata: czy to naprawdę bezpieczne?
Pomimo tego, że został zaprojektowany tak, aby był odporny na wszelkiego rodzaju katastrofy, Krypta Svalbardu w 2017 r. stanął przed nieoczekiwanym wyzwaniem, kiedy niezwykle wysokie temperatury spowodowały rozmrożenie wiecznej zmarzliny otaczającej obiekt. Odwilż spowodowała przedostanie się wody do tunelu wejściowego, choć na szczęście nasiona nie zostały uszkodzone.
Po tym incydencie wprowadzono szereg ulepszeń technicznych, aby uniknąć problemów w przyszłości. Wśród nich umieszczono wodoodporne ściany w tunelu dostępowym i dodano rury chłodzące glebę otaczający. Pomimo tego zdarzenia osoby odpowiedzialne za skarbiec zapewniają, że przechowywane nasiona są w dalszym ciągu całkowicie bezpieczne.
Skarbiec został skonsolidowany jako ostatnia obrona ludzkości przed utratą różnorodności biologicznej spowodowane czynnikami takimi jak zmiany klimatyczne, wojny lub klęski żywiołowe. Stanowi jedno z najbardziej zaawansowanych rozwiązań w zakresie długoterminowej ochrony niezbędnych gatunków roślin.