Temperatury blisko biegun północny są teraz 20 stopni cieplej niż powinno średnia dla tej pory roku, jak podaje kilku badaczy. Fakt ten napawa nas przerażeniem i skłania do refleksji nad skutecznością międzynarodowych protokołów, spotkań i konwencji, które próbują zająć się zmianami klimatycznymi. Wielokrotnie wydaje się, że zamiast podjęcia konkretnych działań, spotkania te owocują więcej słowami niż czynami, co przypomina nam o grupie antyrzymskiej ze słynnego filmu Życie Briana.
Arktyka tego doświadcza noc polarna, okres, w którym słońce ledwo pojawia się na horyzoncie. Tradycyjnie ten etap jest szczególnie zimny i to wtedy lód morski tworzy się szybciej, tworząc grube warstwy, które zimą chronią ekosystem. Jednak w tym roku temperatury były znacznie wyższe niż zwykle i osiągnęły rekordowe wartości nawet do W różnych obszarach 7 stopni powyżej średniej, jak pokazują dane ze stacji meteorologicznych zlokalizowanych wokół Bieguna Północnego.
Zjawisko to wpływa nie tylko na temperaturę, ale także na powstawanie lód arktyczny, który obecnie postępuje znacznie wolniej, niż powinien. Chociaż lato wyznacza najniższy punkt pokrywy lodowej, w okolicach września odbudowa, która powinna rozpocząć się natychmiast, jest znacznie wolniejsza, nawet bardziej niż rok 2012, do tej pory uważany za jeden z lat o najmniejszej zarejestrowanej objętości lodu w Arktyce .
Społeczność naukowa jest zaskoczona tym, co się dzieje. W rzeczywistości wielu badaczy wyraziło swoje obawy w sieciach społecznościowych, takich jak Twitter, biorąc pod uwagę, że jest to drugi rok z rzędu, w którym Arktyka doświadcza niezwykle wysokich temperatur. Pod koniec 2015 r. temperatury w regionie osiągnęły nawet punkt topnienia z powodu rozległej burzy, która niosła masy ciepłego powietrza w kierunku strefy polarnej.
Związek między tymi anomaliami a zmianami klimatycznymi
To zjawisko klimatyczne jest ściśle związane z wymiana climático zdaniem Jennifer Francis, specjalistki badań arktycznych. Ekstremalne zjawiska pogodowe, takie jak wzrost temperatur na biegunach, zdarzają się coraz częściej i mają bezpośredni związek z globalnym ociepleniem spowodowanym działalnością człowieka.
Rok 2016 został oceniony przez Światowa Organizacja Meteorologiczna (WMO) za najgorętszy rok w historii, biorąc pod uwagę nie tylko globalne ocieplenie w ogóle, ale także konkretne wydarzenia, takie jak to, co dzieje się w Arktyce. Rzeczywistość, przed którą stoimy, jest niepokojąca; Zmiany w tym regionie planety wpływają nie tylko na ekosystemy polarne, ale mają także konsekwencje globalne.
Fale upałów na biegunach: zjawisko niepokojące
Sytuacja na biegunie północnym nie jest odosobnionym wydarzeniem. Eksperci zaobserwowali fale upałów na obu biegunach, co zaskoczyło wielu naukowców. W niektórych częściach Arktyki i Antarktydy temperatury wzrosły o około 40 stopni powyżej normy. Na dalekiej północy planety temperatury oscylują wokół 0 stopni Celsjusza, a czasami powinny wynosić około -20 lub -30 stopni.
Te fale upałów w Arktyce mają niszczycielskie konsekwencje, takie jak przyspieszenie topnienia. Proces topnienia lodowców i lodu morskiego w Arktyce jest jedną z największych oznak zmian klimatycznych. Maksymalny zasięg lodu morskiego zmniejsza się każdego roku, co wpływa nie tylko na dziką przyrodę Arktyki, ale także społeczności ludzkie w regionie, których utrzymanie jest uzależnione od tego lodu.
El topnienie lodu Wpływa bezpośrednio na globalną cyrkulację oceaniczną, co z kolei wpływa na klimat wszystkich regionów świata. Według badania opublikowanego w Geophysical Research Letters fale upałów, takie jak te rozwijające się w Arktyce, są coraz częstsze i mogą stanowić część nowej normalnej sytuacji klimatycznej w regionie.
Wpływ na lód morski i różnorodność biologiczną
Lód arktyczny jest niezbędny do regulowania globalnego klimatu, ponieważ działa jak swego rodzaju „lustro”, które odbija światło słoneczne z powrotem w przestrzeń kosmiczną. W miarę topnienia lodu i kurczenia się jego powierzchni Ziemia pochłania więcej ciepła, przyczyniając się do dalszego ocieplenia planety. Tworzy to błędne koło, które pogłębia zmiany klimatyczne.
El odwrót lodu morskiego Arktyka stanowi także poważne zagrożenie dla różnorodności biologicznej regionu. Przetrwanie gatunków takich jak niedźwiedzie polarne, foki i lisy polarne zależy od lodu. Zanikanie lodu w Arktyce oznacza utratę siedlisk tych gatunków, co poważnie zagraża ich istnieniu.
Według danych naukowych populacja niedźwiedzia polarnego zmniejszyła się w ostatnich latach o 25% w wyniku ograniczenia ich naturalnego siedliska. Polowanie na te zwierzęta zależy od szelfów lodowych, a bez nich ich zdolność do poszukiwania pożywienia jest poważnie ograniczona.
Czego się spodziewać w przyszłości?
Wkraczając w niepewną przyszłość, modele klimatyczne przewidują, że latem w nadchodzących dziesięcioleciach Arktyka może całkowicie uwolnić się od lodu. Zmiany te będą miały wpływ nie tylko na florę i faunę Arktyki, ale także na klimat globalny, powodując ekstremalne zjawiska pogodowe, takie jak fale upałów, ulewne deszcze i większą zmienność klimatu w innych częściach świata.
Zakwaszenie oceanów to kolejny z dużych problemów, który zaczynamy obserwować. Absorpcja dwutlenku węgla w wodzie powoduje wzrost poziomu kwasowości, co poważnie wpływa na organizmy morskie.
Zmiana klimatu wpływa nie tylko na gatunki zamieszkujące te obszary, ale także na społeczności ludzkie zamieszkujące Arktykę. Społeczności tubylcze, których łowienie ryb i polowania są uzależnione od lodu, tracą źródła utrzymania, co może doprowadzić do wyginięcia ich stylu życia. Oczekuje się, że w przyszłości przymusowe wysiedlenia i podnoszący się poziom mórz spowodują spustoszenie w społecznościach przybrzeżnych na całej planecie.
Biorąc pod uwagę ten scenariusz, niezwykle ważne jest kontynuowanie dochodzenia i podejmowanie konkretnych działań. Sytuacja jest niepokojąca, ale na szczęście wciąż możemy wdrożyć działania łagodzące skutki zmian klimatycznych.