Emisje gazów cieplarnianych są obecnie jednym z najważniejszych problemów. Emisje te mają bezpośredni wpływ na zmiany klimatyczne, co skłoniło rządy do wdrożenia polityki redukcyjnej. W tym sensie Porozumienie paryskie Jest to jedno z głównych międzynarodowych zobowiązań na rzecz ograniczenia globalnych emisji, w którym Hiszpania również odgrywa kluczową rolę.
Rola energii odnawialnych w ograniczaniu emisji
Jedną z głównych dźwigni osiągnięcia redukcji emisji gazów cieplarnianych jest wykorzystanie energia odnawialna, które okazały się wysoce skuteczne w wytwarzaniu energii bez uwalniania zanieczyszczających gazów do atmosfery. W 2016 r. Hiszpanii udało się zredukować emisję CO2 do 323,8 miliony ton, A 3,5% mniej niż w roku poprzednim. Redukcja ta była możliwa dzięki m.in spadek zużycia węgla o 29%, zastąpiona głównie energią wodną, której produkcja wzrosła o 25,5%. Jest to wyraźny przykład tego, jak odnawialne źródła energii przyczyniają się do redukcji emisji. Ponadto energia wiatrowa i słoneczna również odegrały kluczową rolę w procesie dekarbonizacji.
Jak ewoluowała emisja gazów w Hiszpanii?
W ostatnich latach Hiszpania utrzymuje tendencję spadkową w zakresie emisji gazów cieplarnianych, choć nadal stoi przed dużymi wyzwaniami w zakresie wywiązywania się ze swoich zobowiązań międzynarodowych. Chociaż w 2016 r 26% redukcji W porównaniu z poziomem z 2005 r., całkowite emisje kraju były o 13% wyższe niż w 1990 r., będącym rokiem bazowym pomiaru postępu w protokół Kyoto. Postęp jest jednak zauważalny, jeśli porównamy najnowsze dane: w 2023 r. Hiszpania odnotowała ok 7,5% redukcji w porównaniu do roku poprzedniego, łącznie ok 271,6 mln ton ekwiwalentu CO₂, najniższy poziom od początku zapisów historycznych.
Spadek ten był możliwy zwłaszcza dzięki rozwojowi energii odnawialnych Fotowoltaiczna energia słoneczna i wiatr. Według raportu z Obserwatorium Transformacji Energetycznej i Działań Klimatycznych (OTEA)źródła te pokrywały ponad połowę zapotrzebowania kraju na energię elektryczną. Jednakże, sektor transportu Pozostaje głównym emitentem, odpowiadając za 27% całkowitych emisji w 2016 r.
Sektor przemysłowy a redukcja emisji
Zaangażowanie Hiszpanii obejmuje wiele sektorów, w tym przemysł. W 2020 r. kraj zobowiązał się do ograniczenia emisji przemysłowych o 21% w porównaniu z 1990 r. Hiszpania wdrożyła różne polityki, aby to osiągnąć, a wyniki z 2016 r. pokazują, że emisje z sektora przemysłowego spadły o 10%, w dużej mierze dzięki innowacjom w przemyśle cementowym, chemicznym i stalowym.
Jednakże jednym z sektorów najbardziej opornych na zmiany pozostaje transportu, którego emisje wzrosły o 3,1% w porównaniu do 2015 r. Sektor ten pozostaje jednym z priorytetowych celów na najbliższe lata, biorąc pod uwagę, że odpowiada za prawie jedną trzecią globalnej emisji kraju.
Kluczowe dla przyszłości: zobowiązania Hiszpanii do roku 2030
Hiszpania realizuje cele Unii Europejskiej w zakresie redukcji emisji. Oczekuje się, że do 2030 roku kraj osiągnie redukcję 32% w porównaniu z poziomem z 1990 r, mając jako odniesienie swój plik Krajowy Zintegrowany Plan Energii i Klimatu (PNIEC). Plan ten ustanawia również szczegółowe cele do osiągnięcia W tym dniu wygenerowano 74% czystej energii elektrycznej, wykorzystując takie źródła, jak energia słoneczna i wiatrowa. Ponadto prognozy na kolejne lata wskazują na wzrost do 60% w zakresie energii odnawialnej, konsolidując Hiszpanię jako jeden z wiodących krajów w zakresie wykorzystania tych technologii.
Konieczność pilnej transformacji w sektorze transportu
Jednym z największych wyzwań stojących przed Hiszpanią w osiągnięciu celów w zakresie redukcji emisji jest sektor transportu, który jest od niego silnie uzależniony paliwa kopalne. Pomimo spadków w innych sektorach przemysłu i przyjęcia czystych technologii, transport lotniczy i naziemny zwiększył zużycie paliwa naftowe o 63% od 1990 r.
W raporcie za 2023 r. podkreślono, że rozwiązanie tego problemu będzie wymagało kompleksowa dekarbonizacja sektora poprzez promowanie środków zrównoważona mobilność. Wśród proponowanych rozwiązań znajduje się m.in elektryfikacja transportu drogowego i poprawę infrastruktury punkty ładowania pojazdów elektrycznych. Podobnie transport publiczny otrzymał wysokie dotacje, aby zachęcić do korzystania z niego zamiast samochodów prywatnych, ale aby osiągnąć prawdziwą transformację, potrzebne są większe inwestycje i zaangażowanie.
Mimo to zobowiązania Hiszpanii pozostają ambitne. Do 2050 roku kraj zamierza osiągnąć neutralność węglowa, co oznacza nie tylko radykalne ograniczenie emisji, ale także kompensowanie tych, których nie można wyeliminować za pomocą technologii składowania i wychwytywania dwutlenku węgla.
Wysiłki te wspierane są poprzez wdrażanie polityk w zakresie efektywności energetycznej, przyspieszenie rozwoju odnawialnych źródeł energii i zmniejszenie zależności od paliw kopalnych, co również poprawiłoby gospodarkę krajową i zmniejszyło związane z nią ryzyko, takie jak zmienność cen paliw kopalnych.
Ograniczenie emisji gazów cieplarnianych to wyzwanie, które dotyka wszystkie kraje, a Hiszpania dzięki swoim zobowiązaniom i dostosowaniom w kluczowych sektorach wytycza drogę do czystszej i bezpieczniejszej przyszłości w kwestiach energetycznych.